بخشی از متن پاورپوینت حاج‌حسين خادمي :
سیدحسین بن جعفر خادمی اصفهانی
خادمی, حسین, فقیه امامی معاصر می‌باشد.
فهرست مندرجات
1 - معرفی اجمالی2 - تحصیلات
2.1 - فقه و اصول
2.2 - علوم دیگر اسلامی
3 - اجازه اجتهاد و روایت
4 - تدریس در اصفهان
5 - تحصیل
6 - هجرت به نجف اشرف
7 - بازگشت به اصفهان
8 - فعالیت‌های فرهنگی
9 - فعالیت‌های سیاسی
9.1 - دوره سلطنت رضا پهلوی
9.2 - دوره سلطنت محمد رضا پهلوی
9.3 - بعد از انقلاب
10 - سیره عملی
11 - آثار
12 - وفات
13 - فهرست منابع
14 - پانویس
15 - منبع
معرفی اجمالی
حضرت آیت الله سید حسین خادمی در سوم شعبان سال 1319 هـ . ق. (زادروز تولد امام حسین ـ علیه السلام ـ) در شهر اصفهان و در خاندان علم و تقوا چشم به جهان گشود. پدرش به میمنت روز تولد امام حسین ـ علیه السلام ـ نام (حسین) بر او نهاد و مادرش با ایمانش از همان روز نخست, وی را برای (خادمی) مکتب امام حسین در دامان خویش پرورش داد.
آیت الله خادمی در اوان کودکی, پدر خویش را (آقا سید جعفر خادم الشریعه) را از دست داد و تربیت اسلامی او تحت نظارت مادری آغاز شد که او نیز از خاندانی بزرگ به شمار می‌رفت. مادرش دختر مرحوم حاج میرزا فضل الله صدر الشریعه بود. خاندان مادرش هم‌چون خاندان پدرش, مبلغان بزرگی راتقدیم مکتب تشیع کرده بود. از آن روی که آیت الله خادمی وابسته به دو خاندان اصیل و سادات که در کشورهای لبنان, سوریه, عراق و ایران پراکنده‌اند و آوازه فضل و شرف و علم‌شان عالم‌گیر شده, لازم است در آغاز شمه‌ای در خصوص این دو خاندان بزرگ: (صدر) و (شرف الدین) سخنی گفته شود, تا زمینه برای معرفی و شناخت وی فراهم آید.
پدرش, جعفر و جدّش, صدرالدین محمد, از عالمان و سادات آل شرف‌الدین بودند؛ مادر او نیز از خاندان صدر بود.
[1] آقابزرگ طهرانی, طبقات اعلام‌الشیعه: نقبا البشر فی القرن الرابع عشر, قسم 1, ص 31, مشهد, 1404.
[2] آقابزرگ طهرانی, الذریعه الی تصانیف‌الشیعه, ج11, ص310, چاپ علی‌نقی منزوی و احمدمنزوی, بیروت 1403/1983.
[3] طونی مفرّج, السّلاله الهاشمیّه فی لبنان, ج1, ص248ـ 249, جبیل, لبنان 2004.
[4] یاران امام به روایت اسناد ساواک, کتاب :19 شرح مبارزات حضرت آیهاللّه سیدحسین خادمی, ج1, ص هفده, تهران: وزارت اطلاعات, مرکز بررسی اسناد تاریخی, 1380ش.
تحصیلات
دوره مقدماتی و سطوح متوسط و عالی علوم دینی را همانجا, نزد استادانی چون علی مدرس‌یزدی, مدرس خاتون‌آبادی, میر سیدعلی مجتهد نجف‌آبادی, سیدمحمد نجف‌آبادی و عبدالکریم گزی فراگرفت.
فقه و اصول
سپس برای تکمیل تحصیلات خود به نجف رفت و در درس‌های خارج فقه و اصولِ میرزا محمدحسین نائینی , آقا ضیا الدین عراقی و سید ابوالحسن اصفهانی شرکت کرد.
علوم دیگر اسلامی
او همچنین رجال و درایه را نزد سید ابوتراب خوانساری و کلام و ملل و نحل را نزد محمدجواد بلاغی خواند.
اجازه اجتهاد و روایت
از برخی استادان خود از جمله نائینی, عراقی و سیدابراهیم حسینی شیرازی معروف به میرزا آقا اصطهباناتی تصدیق اجتهاد یا اجازه روایت گرفت.
[5] آقابزرگ طهرانی, طبقات اعلام‌الشیعه: نقبا البشر فی القرن الرابع عشر, قسم 2, ص 518, مشهد, 1404.
[6] محمد شریف‌رازی, گنجینه دانشمندان, ج3, ص90, تهران 1352ـ 1354ش.
[7] ناصر باقری بیدهندی, (نجوم امت: مرحوم آیهاللّه حاج آقاحسین خادمی اصفهانی), ج1, ص91ـ94, نورعلم, دوره 3, ش 11 (خرداد 1369).
[8] ناصر باقری بیدهندی, (نجوم امت: مرحوم آیهاللّه حاج آقاحسین خادمی اصفهانی), ج1, ص104, نورعلم, دوره 3, ش 11 (خرداد 1369).
تدریس در اصفهان
خادمی در 1347/1307ش به اصفهان بازگشت و در مدرسه صدر به تدریس پرداخت و حوزه علمیه آن‌جا را رونق بخشید. خادمی حوزه علمیه اصفهان را نیز مدیریت می‌کرد.
[9] ناصر باقری بیدهندی, (نجوم امت: مرحوم آیهاللّه حاج آقاحسین خادمی اصفهانی), ج1, ص94, نورعلم, دوره 3, ش 11 (خرداد 1369).
[10] یاران امام به روایت اسناد ساواک, کتاب :19 شرح مبارزات حضرت آیهاللّه سیدحسین خادمی, ج1, ص229, تهران: وزارت اطلاعات, مرکز بررسی اسناد تاریخی, 1380ش.
[11] یاران امام به روایت اسناد ساواک, کتاب :19 شرح مبارزات حضرت آیهاللّه سیدحسین خادمی, ج1, ص314, تهران: وزارت اطلاعات, مرکز بررسی اسناد تاریخی, 1380ش.
تحصیل
این عالم وارسته پس از فراگیری خواندن و نوشتن, علوم حوزوی را نزد علمای بزرگ حوزه علمیه اصفهان, نظیر شیخ علی مدرس یزدی, آقا میرزا اردستانی, میرزا احمد مدرس اصفهانی و میر محمد صادق خاتون آبادی آغاز کرد و رسائل شیخ انصاری را نزد آخوند, ملا عبدالکریم گزی و میر سید علی مجتهد نجف آبادی و کفایه الاصول آخوند خراسانی را نزد سید محمد نجف آبادی آموخت.
هجرت به نجف اشرف
جاذبه نجف وی را به هجرتی انفسی و آفاقی سوق داد و نقطه عطفی را در زندگی وی نهاد.
وی در این دوره, ضمن صیقل دادن روح و روانش با زیارت امام علی ـ علیه السلام ـ و عرضه کردن خویش بر بزرگان عرفان و سیر و سلوک, در درس میرزا محمد حسین نائینی, آقا ضیا الدین عراقی, سید ابوالحسن اصفهانی, شیخ محمد بلاغی و سید ابوتراب خوانساری شرکت کرد.
تلاش فوق العاده و استعداد سرشار وی در اندک زمانی, آیات عظام حوزه علمیه نجف مانند : آیات عظام میرزا محمد حسین نائینی, سید ابوالحسن اصفهانی, اصطهبانی, آقا ضیا الدین عراقی و محمد کاظم شیرازی را, که استادان وی نیز بودند, بر آن داشت که تا قوه استنباط و اجتهاد وی را گواهی کنند و به او اجازه روایت دهند.
آیت الله خادمی در خلال تصحیل با آیات عظام: میلانی (ره), علامه طباطبایی (ره), خوئی (ره), شیخ محمد علی کاظمی خراسانی (ره) و سید عبدالحسین طیب هم مباحثه بود.
بازگشت به اصفهان
دغدغه تعطیل شدن حوزه علمیه بزرگ و کهن اصفهان توسط رضاخان و تلاش نظام ستم شاهی در زدودن دین وآثار دینی در این شهر مذهبی, وی را بر آن داشت تا به اصفهان باز گردد و اندوخته‌های علمی و معنوی خود را در اختیار اشخاصی قرار دهد که از هر سو در تهاجم التقاط و ابتذال بودند. دعوت علمای اصفهان از ایشان برای بازگشت به اصفهان بی‌تأثیر نبود. آیت الله خادمی پس از ورود به اصفهان, در مدرسه صدر به درس و بحث پرداخت و حوزه علمیه اصفهان را که به دست رضاخان از هم گسیخته شده بود, مجدداً احیا و تحکیم بخشید و با تلاش شبانه روزی خود آن را رونق و جهت داد.
وی که در فقه, اصول, رجال, تفسیر, معارف و علوم عقلی و نقلی, سرآمد استادان عصر خود در حوزه علمیه اصفهان بود, توانست در مدتی کوتاه, حال و هوایی دیگر بر حوزه درس اصفهان حاکم کند, به گونه‌ای که جلسات درس او به پر جمعیت‌ترین و پرمایه‌ترین مجالس درس مبدل گردید. وی این روند تعلیم و تعلم را با وجود کهولت سن, تا آخر عمر پربرکتش هم چنان دنبال می‌کرد.
فعالیت‌های فرهنگی
او در اصفهان چند کتاب‌خانه, مدرسه و انجمن خیریه را تأسیس یا بازسازی کرد که از همه مشهورتر, دبیرستان و کتاب‌خانه مؤسسه احمدیه بود که بعدها کانون بسیاری از فعالیت‌های فرهنگی و مبارزه بر ضد رژیم پهلوی شد.
[12] ناصر باقری بیدهندی, (نجوم امت: مرحوم آیهاللّه حاج آقاحسین خادمی اصفهانی), ج1, ص95ـ96, نورعلم, دوره 3, ش 11 (خرداد 1369).
[13] یاران امام به روایت اسناد ساواک, کتاب :19 شرح مبارزات حضرت آیهاللّه سیدحسین خادمی, ج1, ص بیست ویک ـ بیست ودو, تهران: وزارت اطلاعات, مرکز بررسی اسناد تاریخی, 1380ش.
فعالیت‌های سیاسی
دوره سلطنت رضا پهلوی
آیت الله خادمی در مقطعی از تاریخ به اصفهان بازگشت که استبداد رضاخانی با همه توان خود, کمر به دین زدایی و دین ستیزی بسته و با بستن درب حوزه‌ها و گشودن مراکز فساد, مؤمنین را در موضعی انفعالی قرار داده بود. ایشان دراین برهه, در مقابل اقدامات رضاخان قد برافراشت و به تغییر لباس و متحدالشکل کردن لباس مردان, کشف حجاب بانوان و جلوگیری از برگزاری مراسم عزاداری حضرت سید الشهدا ـ علیه السلام ـ اعتراض نمود. این اعتراضات باعث شد تا مأمورن حکومت رضاخانی مدتی منزل او را تحت نظر قرار دادند به طوری که خروج وی از خانه ممکن نبود. در آن ایام که روحانیون فقط با شرایط و قوانین رضاخانی می‌توانستند از لباس روحانیت استفاده کنند, (آقا حسین خادمی نیز در اصفهان از کسانی بود که در سال 1345 هـ . ق از علمای نجف اجازه اجتهاد داشت, ولی حکومت از دادن جواز استفاده از لباس روحانیت به ایشان خودداری کرد.)
[14] . اسناد سازمان ملی اسناد ایران, اسناد کامپیوتری, 3003/ 10 پاکت 3342.
عشق به حضرت اباعبدالله الحسین ـ علیه السلام ـ و زنده نگهداشتن شعائر محرم و عاشورا آیت الله خادمی (ره) را بر آن داشت تا در آن دوران خفقان و سخت رضاخانی, نیمه‌های شب عده‌ای از خواص را به منزل دعوت کند و به عزاداری حضرت سید الشهدا ـ علیه السلام ـ بپردازند.
دوره سلطنت محمد رضا پهلوی
او فعالیت‌های سیاسی خود را از زمان حکومت رضاشاه پهلوی, با اعتراض به کشف حجاب و منع برگزاری عزاداری امام حسین علیه‌السلام آغاز کرد. در 1320ش که آیهاللّه سیدحسن چهارسوقی و برخی دیگر از علمای اصفهان, برای اصلاح اوضاع دینی و اجتماعی مردم به احیای هیئت علمیه اصفهان پرداختند, خادمی سهم جدّی داشت. برخی اقدامات سیاسی این هیئت عبارت‌اند از: دفاع از ملی شدن صنعت نفت, مبارزه با تبلیغات بهائیان و مبارزه با باج‌خواهی‌های دولت از مردم.
در جریان ملی شدن صنعت نفت, خادمی مبارزه در این راه را تأیید و توصیه کرد.
[15] محمدعلی روضاتی, زندگانی حضرت آیهالله چهارسوقی, ج1, ص29ـ31, حاوی شرح حال بیش از یکصدنفر رجال قرون اخیره, اصفهان (1332ش).
[16] ناصر باقری بیدهندی, (نجوم امت: مرحوم آیهاللّه حاج آقاحسین خادمی اصفهانی), ج1, ص96, نورعلم, دوره 3, ش 11 (خرداد 1369).
[17] مصدق و حاکمیت ملّت, تحقیق و پژوهش محمد بسته‌نگار, ج1, ص945, تهران: قلم, 1381ش.
[18] اسنادی از انجمن‌ها و مجامع مذهبی در دوره پهلوی, تهیه و تنظیم مرکز اسناد ریاست جمهوری, ج1, ص326ـ 406, تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی, 1381ش.
آیت الله خادمی با آیت الله کاشانی در جریان نهضت ملی شدن همکاری داشت. پس از کودتای 28 مرداد 1332, با آن که فضای خفقان بر جامعه حاکم بود, آیت الله خادمی با فدائیان اسلام ارتباط برقرار ساخت و در جهت اهداف آنان, گام‌های مثبتی برداشت. نواب صفوی و یاران در سفری که به اصفهان داشتند به دیدار آیت الله خادمی رفتند و با او گفت و گو کردند.ساواک هماره در پی به دست آوردن اطلاعات از فعالیت‌های سیاسی آیت الله خادمی بود. آیت الله خادمی با آغاز نهضت امام خمینی (ره) در سال 1342, به مخالفت با انجمن های ایالتی و ولایتی برخاست. شروع قیام در سال 1342 و هم زمان شدن آن با ایام عزاداری سالار شهیدان, موجب گشت تا آیت الله خادمی این مراسم را مبدل به یک راهپیمایی با شکوه در جهت حمایت از قیام حضرت امام (ره) نمایند.
با شروع نهضت, آیت الله خادمی گمشده خود را در وجود یار دیرینه‌اش, امام خمینی (ره) یافت و با تلاش‌های مستمر خویش, هرگونه اقدام و حرکت امام (ره) را مورد تأیید و حمایت قرار داد و با صدور اعلامیه, مدارس علمیه اصفهان, بازار, نمازهای جماعت و ... را به عنوان اعتراض تعطیل می‌نمود.
وی در آن دوران که حتی یاد نام امام خمینی (ره) جرم محسوب می شد در منابر و محافل از امام یاد می‌نمود.
در واقعه پانزده خرداد, خادمی در جمع علمای مهاجر به تهران, نماینده علمای اصفهان بود. وی فعالیت‌های خود را در جهت حمایت از نهضت امام خمینی, با ایراد سخنرانی‌ها و صدور اعلامیه‌های اعتراض‌آمیز ادامه داد؛ منزل او نیز پایگاهی برای مبارزات مردمی برضد رژیم حاکم بود.
[19] ناصر باقری بیدهندی, (نجوم امت: مرحوم آیهاللّه حاج آقاحسین خادمی اصفهانی), ج1, ص96ـ97, نورعلم, دوره 3, ش 11 (خرداد 1369).
[20] یاران امام به روایت اسناد ساواک, کتاب :19 شرح مبارزات حضرت آیهاللّه سیدحسین خادمی, ج1, ص بیست و پنج ـ بیست و نه, تهران: وزارت اطلاعات, مرکز بررسی اسناد تاریخی, 1380ش.
[21] انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواک, کتاب 3, ج1, ص203ـ204, تهران: وزارت اطلاعات, مرکز بررسی اسناد تاریخی, 1383ش.
[22] اسناد انقلاب اسلامی, ج 3, ص 87, تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی, 1374ش.
با اوج گیری مبارزات در سال 1342 عده‌ای از مبارزین اصفهان با نظارت ایشان چند دستگاه تکثیر تهیه کرده و اعلامیه‌های حضرت امام (ره) و سایر علما را با نام‌های مختلف چاپ می‌کردند و در سطح وسیعی از تهران, اصفهان و سایر شهرستان‌ها پخش می‌کردند.
در ادامه همین فعالیت‌های زیرزمینی, گروه‌های تحت امر او که در تشکل‌های 3 ـ 4 نفری فعالیت می‌کردند, در سال‌های 1347 و 1354 توسط ساواک ضربه خورد.
با شروع انقلاب اسلامی در سال 1357 وبالا گرفتن آن, آیت الله خادمی برای آن که نهضت از مسیر اصیل خود منحرف نشود و مجالس, راهپیمایی‌ها و تظاهرات در بر گیرنده اهداف حضرت امام (ره) باشد, با همفکری یارانش, به سازماندهی آن پرداخت و تمامی مراحل را تحت نظر گرفت و در بسیاری از آنها شرکت جست. نقش محوری آیت الله خادمی دراین مقطع حساس, آن جا خود را می‌نمایاند که تحصن 15 روزه مادران و خواهران زندانیان سیاسی در منزل ایشان و با محاصره نیروهای امنیتی شکل گرفت.
پس از دستگیری, آیت الله طاهری, بازار اصفهان تعطیل شد. مردم برای کسب تکلیف به سوی منزل آیت الله خادمی روان شدند. این حرکت مردم به تظاهرات و سپس به تحص در منزل ایشان بدل گشت و در مدت 10 روزی که این تحصن به طول انجامید, منزل ایشان کانون انقلاب و خود او پذیرای مردم اصفه